-
Meisam Vahid Tammar
-
90:1
لَا أُقْسِمُ بِهَـٰذَا الْبَلَدِLā 'Uqsimu Bihaḏā Al-BaladiXeyr, and olsun bu şəhərə (əzəmətli Məkkəyə), -
90:2
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَـٰذَا الْبَلَدِWa 'Anta ḥillun Bihaḏā Al-BaladiSənin yerləşdiyin bu şəhərə; -
90:3
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَWa Wālidin Wa Mā WaladaVə and olsun ataya və dünyaya gətirdiyi övlada (Adəmə və onun övladlarından olan məsumlara, Kə’bənin və Məkkənin baniləri olan İbrahimə və övladı İsmailə və saleh övladı olan hər bir saleh möminə) ki, -
90:4
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍLaqad ḫalaqnā Al-'Insāna Fī KabadinŞübhəsiz, Biz insanı zəhmətdə və məşəqqətdə yaratmışıq (kam almağı nakamlığla, ləzzətləri acılıqlarla müşayət olunur). -
90:5
أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ'Ayaḥsabu 'An Lan Yaqdira `Alayhi 'AḥadunYoxsa o elə güman edir ki, əsla heç kimin ona gücü çatmayacaqdır (buna görə də küfr və tüğyan edir)?! -
90:6
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًاYaqūlu 'Ahlaktu Mālāan Lubadāan(Minnət qoymaq və bəxş etdiklərini qabartmaq məqsədi ilə) «Mən çox mal tələf etdim!» – deyir. -
90:7
أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ'Ayaḥsabu 'An Lam Yarahu 'AḥadunYoxsa güman edir ki, heç kim onu (bəxşiş etdiyi zaman) görməmişdir?! -
90:8
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ'Alam Naj`al Lahu `AynayniMəgər Biz ona iki (görən) göz vermədikmi?! -
90:9
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِWa Lisānāan Wa šafatayniVə (eləcə də) bir dil və iki dodaq(vermədikmi) ?! -
90:10
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِWa Hadaynāhu An-NajdayniVə ona (ağıl vermək və peyğəmbər göndərməklə) iki yolu (maddi və mənəvi cəhətdən xeyir və şər yolunu) göstərmədikmi?! -
90:11
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَFalā Aqtaḥama Al-`AqabahaBeləliklə o, aşırımı və çətin yolu («Əqəbə»ni) aşa bilmədi. -
90:12
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُWa Mā 'Adrāka Mā Al-`AqabahuVə sən nə bilirsən ki, çətin yol («Əqəbə») nədir?! -
-
90:14
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ'Aw 'Iṭ`āmun Fī Yawmin ḏī MasġabahinYaxud qıtlıq və aclıq günü yemək verməkdir. -
-
90:16
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ'Aw Miskīnāan ḏā MatrabahinVə ya yerə sərilmiş bir miskinə! -
90:17
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِṯumma Kāna Mina Al-Laḏīna 'Āmanū Wa Tawāṣaw Biṣ-ṣabri Wa Tawāṣaw Bil-MarḥamahiBunlardan əlavə, iman gətirən və bir-birinə səbr, mehribanlıq və bağışlamaq tövsiyə edən kəslərdən olmaqdır. -
90:18
أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ'Ūlā'ika 'Aṣḥābu Al-MaymanahiOnlar xeyir-bərəkət və səadət əshabıdır (sahibləridir). -
90:19
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِWa Al-Laḏīna Kafarū Bi'āyātinā Hum 'Aṣḥābu Al-Maš'amahiBizim ayələrimizi və nişanələrimizi inkar edənlər isə nəhslik və bədbəxtlik əshabıdırlar (sahibləridirlər). -
90:20
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ`Alayhim Nārun Mu'uṣadahunOnlar üçün hər yanı qapalı bir od vardır (yaxıb-yandırması çoxdur, çıxış yolu isə bağlıdır).
Bağışlayan və mehriban Allahın adı ilə.
Пророк Мухаммад, да благословит Аллах его и его род, сказал: «Того, кто изучает эту суру, Аллах убережёт от Своего гнева в Судный день» (Ат-Табарси, «Маджма аль-байан», т. 10, с. 490).
Имам Садык, да будет мир с ним, сказал: «Тот, кто читает суру „Аль-Балад“ в своих обязательных молитвах, прославится в этом мире своей добродетелью, а в Ином мире будет среди тех, кто был возвышен и удостоен благорасположения Аллаха, и войдёт в круг друзей и соратников пророков, мучеников и святых» (Аль-Хувайзи, «Нур ас-сакалейн», т. 5, с. 578).